Een bezoek aan het Moco Museum in Amsterdam voelt als een wandeling door een levend moodboard van onze tijd: street art naast digitale droomlandschappen, popcultuur naast poëzie, en jawel, Robbie Williams naast Banksy. Het museum, pal bij het Museumplein, programmeert moderne kunstenaars die het gesprek met het nu aangaan. Daarmee is het dé plek waar je zowel de rauwe energie van Banksy als de kwetsbare, tekstgedreven werken van Robbie Williams kunt ervaren.
De Banksy tentoonstelling “Laugh Now” bundelt iconen en verrassingen uit het oeuvre van ’s werelds bekendste anonieme street artist. Voor veel bezoekers voelt Moco als hét banksy museum in Amsterdam waar je het werk van dichtbij kunt ervaren. Je ziet bekende beelden zoals Girl with Balloon, Flower Thrower en de apen uit Laugh Now. Het is een onofficiële, maar wél geauthenticeerde selectie, waardoor je dicht bij het werk komt zonder de context uit het oog te verliezen: humor als wapen, empathie als statement. Deze zalen laten zien hoe stencilkunst tegelijk lichtvoetig en maatschappijkritisch kan zijn.
En dan: Robbie Williams. In “Pride and Self-Prejudice” ruilt de popster het stadion voor het atelier. Wie zoekt op Robbie Williams Amsterdam komt uit bij Moco, waar je hem leert kennen als beeldend maker. De tentoonstelling is verrassend intiem, een visueel dagboek over roem, angst, identiteitsvorming en herstel. Tekstuele schilderingen, slogans en tekeningen bouwen een wereld waarin therapietaal en popesthetiek botsen, maar ook troosten. Het is Williams’ solodebuut als beeldend kunstenaar en juist die eerlijkheid, soms ruw en soms ontwapenend, maakt de ervaring direct. Voor iedereen die zoekt naar kunst die mentale gezondheid niet omzeilt maar adresseert, is dit een must see.
Wat Moco slim doet, is frictie organiseren: Banksy’s publieke, vaak politiek geladen interventies naast Robbie Williams’ persoonlijke bekentenissen. De ene kunstenaar spreekt jou aan als burger, de ander als mens. Die spanning is precies waar het museum in excelleert: kunst toegankelijk maken zonder haar tanden te trekken.
Naast deze twee publiekstrekkers wisselt Moco regelmatig van gedaante met tijdelijke exposities die de digitale en hedendaagse beeldcultuur vieren. Denk aan zintuiglijke installaties van Six N. Five (The Symphony of Nature), poëtische 3D-werelden van Andrés Reisinger (Dreams) en speelse interventies van Frankey (Planet Positive Disruption).
Kortom: wil je begrijpen waarom hedendaagse beelden zó hard resoneren op straat, op je feed en in je hoofd, ga dan naar het Moco museum in Amsterdam. Laat je eerst wegblazen door Banksy’s scherpe pictogrammen, en wandel daarna Robbie Williams’ mentale kamers binnen. Twee routes, één museum, één stad die kunst ademt.